‘Ne kadar masum bir talep değil mi?’ diye sordu… Tutuklu İPA Başkanı Buğra Gökce’den mektup: ‘Pazar kahvaltısı’
“Saray” talimatıyla başlatılan İBB soruşturmaları kapsamında tutuklanan İstanbul Planlama Ajansı (İPA) Lideri Buğra Gökce, tutuklu bulunduğu Silivri’deki Marmara Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’ndan mektup yazdı.
Gökce, cezaevinden yazdığı mektupta, “Ne kadar günahsız bir talep değil mi? Yumurtanın tavaya kırılıp yenmesine hasret binlerce mahkum var cezaevinde” sözlerine yer verdi.
Gökce’nin BirGün gazetesinde yayınlanan mektubunda şu sözler yer aldı:
“NE KADAR SUÇSUZ BİR TALEP DEĞİL Mİ?”
“Oldum muhtemel kahvaltı sofralarını çok sevdiğimi bilir sevdiklerim. Cemal Süreya üstadın “Kahvaltının memnunlukla bir ilgisi olmalı” kelamına samimiyetle inananlardanım. Bu Pazar sabahı gözaltından tutukluluğa ve bugüne kadar geçen Pazar sabahlarını düşünerek uyandım. 23 Mart Pazar günü “tutuklama” kararını alıp Silivri’ye nakil olduğumuz, gece yarısı Silivri’ye ulaştığımız bir gündü. Cumartesi akşamüzeri Vatan Emniyetin alt katındaki rezil, izbe bir yer olan nezarethaneden Çağlayan Adliyesi’ne sevk olduk.
Gece tekrar uykusuz, aç bir halde Çağlayan’ın -7’inci (eksi yedi) katındaki nezarethaneden evvel savcıya sonra sabah hakim karşısına çıkarıldık. İlaçlarımı içememiştim. Avukat Berivan Hanım sağ olsun perişan halimi görüp bir sandviç ile ilaçlarımı getirdi. Polis nezaretinde Pazar kahvaltımı yarım sandviçle yapıp ilaçlarımı aldım. Hayatımın en berbat günlerinden biriydi o pazar… Bizden evvel tutuklandığımızı duyuran basın organlarına, saatlerce otoparkta tuvalete dahi gidemeden bekletilmemize kadar o kadar çok ayrıntı var ki! Ancak ben kahvaltı anlatacağım.”
“23 MART’TAN BU YANA 14 PAZAR GEÇMİŞ…”
“23 Mart’tan bu yana ’14 Pazar’ geçmiş. Kimi bayramlara denk geldi üstelik! Oldum muhtemel Pazar kahvaltıları bende bir özel gün ve özel sevinç yaratır. Hem bayram hem pazarsa daha da özel! Ailem çok güzel bilir. Kulağımda Filiz’in “Haaan kahvaltı hazır hadi artık” sözleri ile Beyza’nın ‘abicim sofra hazır yumurtayı sen pişir haydi bekliyoruz’ seslenişi… Hakikaten de o ihtimamla hazırlanmış güçlü ve kalabalık aile kahvaltısı sofrası kadar beni çok az şey yaşama sevinciyle doldurabilir. Varlıklı derken israf sofrası haline gelen “serpme kahvaltı” ları kastetmiyorum şüphesiz. Her ailenin kendi imkanları çerçevesinde ihtimamla bulup buluşturup hazırladığı, tazecik , iştah açıcı, ruhu olan peyniri-zeytini-domatesi-biberi-yumurtası ile kahvaltının sadeliği ve zenginliğini kastediyorum.
Yumurtayı sevdiğimi herkes bilir etrafımda, menemene bayıldığımı da! (Vedat Milor dostum da bilir ve bence menemen soğansız olur!) Pazar sabahları daima ben pişirirdim yumurtayı. Kimi vakit göz, kimi vakit omlet, kimi vakit menemen… Meğer yumurtaya hasret kalacağımı nereden bilebilirdim. Burada haftada bir gün kantinden toplu olarak haşlanmış yumurta alıp onu sonra ısıtarak yiyebiliyorsunuz. Öbür tipi “yumurta kırma” talihiniz yok! Çıkar çıkmaz “yumurtanın gözüne banacağım” diye birinci açık görüşte eşime, aileme ondan söyledim!
Gerçi Tayfun’u, Can’ı düşündükçe bizim 3 aylık mazimizle bunları söylemekten mahcubum. 3 yılı aştı! Hele Osman Kavala’ya. Tıpkı cezaevinde 9 yılı aştı! Tahminen bu dostların geniş kahvaltıdan da öte öncelikli sofraları da vardır. Hürmetle onlar için bunu yapmak isterim.”
YUMURTAYA HASRET BİNLERCE MAHKUM…
“Ne kadar günahsız bir talep değil mi? Yumurtanın tavaya kırılıp yenmesine hasret binlerce mahkum var cezaevinde! Buraya gelip, yoksunluklardan, mahrumiyet ve kısıtlılıktan hiçbir şey anlamayanların “tutuklama” kararı vermemesi lazım demem bu yüzden. Savcı-Hakim adayları eğitimlerinin bir kesimi olarak 10-15 gün tam bir mahkum üzere cezaevine “tutuklu” olarak bizlerle birebir şartlarda gözaltından itibaren sevk edilmeli! Görmeliler tutuklamanın o denli kolay herkes için bir çırpıda verilecek karar olmadığını. Nihayetten insan hakkında karar veriyorlar!
O kalabalık aile kahvaltısı ne güçlü manalar içerir. Hafta uzunluğu kim ne yoğunlukla uğraşmış olursa olsun. Ailenin tahminen de en geniş haliyle tahminen çekirdek formuyla bir ortaya gelip ekmeğini paylaştığı, haftayı-günü değerlendirdiği, geleceği-umudu bölüştüğü bir seremonidir benim içim. Keyifli kısmı; o kalabalıktan ve ailenin tüm fertlerinin bir ortada olmasından geliyor bence. Lezzeti; ihtimamla, daima birlikte hazırlanmasından ve birlikte bir gelecek umudunu büyütmekle ilgili olabilir. Sevinci; yaşama dair heyecanları ve hoşlukları paylaşma manasındaki sohbetleriyle çok yakından irtibatlıdır. Tipik bir karın doyurma işinden ayıran ise aileyle, sohbetle, dostlarla birlikte yaşanmasından ileri geliyor sanırım…
Cemal Süreya üstada mütevazi bir katkı ile diyorum ki “Geniş aile ve dostlarla kurulan kahvaltı sofrası” memnunlukla katiyen ilgilidir. Hatta memnunluk, yaşama sevinci sebebidir geniş aile kahvaltısı!
Şimdi 14. sefer Silivri’de Salı gününden kalma haşlanmış yumurtamı buharda ısıtıp çayım ve peynir zeytinimle, kayık tabağımın içine doğrayacağım domates-biber-salatalığımla kendimce varlıklı kahvaltımı yapacağım. Sevdiklerimi düşündükçe boğazıma düğümlenenleri ise unutmayıp, üzerinde durmamaya çalışarak geçiştireceğim. Çıktığımda birçok hoş kahvaltılar yapacağımızı, ailemin en geniş halini toplayacağım birinci kahvaltıyı hayal edeceğim. Fakat yumurtayı ben yapacağım! Kimse kusura bakmasın gözüne de banacağım!”
