TÜRK-İŞ’e bağlı sendika üyesi işçiler Ankara’dan seslendi: ‘Eylemse eylem, grevse grev!’
Demiryolları, karayolları, elektrik üretim santralleri, bakanlıklar, üniversiteler ve hastanelerin de ortalarında bulunduğu kamu kurum ve kuruluşlarındaki 600 bine yakın emekçiyi kapsayan 2025 Yılı Kamu Toplu İş Mukaveleleri Çerçeve Protokolü görüşmelerinde süreç devam ediyor.
İktidarın önerdiği artırım oranını kâfi bulmayan TÜRK-İŞ’e bağlı sendikaların liderleri ve üye çalışanları, Sakarya Caddesi’nde Kamu Emekçisi Mukavele Protokolüne ait basın açıklaması yaptı. Basın açıklaması, Türk Metal Sendikası Ankara Şube Başkanı Nihat Zengin tarafından okundu.
“ÖYLE BİR TEKLİF Kİ ÇALIŞANIN EMEĞİNİ ADETA YOK SAYMIŞLARDIR”
“Eylem planımız doğrultusunda bir adım daha atıyoruz. Alanlardayız, meydanlardayız. Kitlesel olarak sesimizi yükselteceğiz” diyen Güçlü, açıklamasında şunları kaydetti:
“Eylem planımız doğrultusunda bir adım daha atıyoruz. Alanlardayız, meydanlardayız. Kitlesel olarak sesimizi yükselteceğiz. Görüyoruz ki ne bizi duyan olmuş, ne de halkın gerçekleriyle yüzleşen. Hükümet geçtiğimiz hafta cuma günü yapılan toplantıda bizlere tekrar geçim koşullarına emeği uygun olan, kabul edilebilecek bir teklif sunmamıştır. Hatta o denli bir teklif ki çalışanın emeğini adeta yok saymışlardır. Bize reva görülen fiyat tüm ülkede emekçi kitlemiz ve kamuoyu tarafından ıstırapla karşılanmıştır. Neden mi üzüldük? Bir kelam vardır bilirsiniz; Baltayı ağaca vurmuşlar. Balta ağaca ‘Neden üzüldün?’ diye sormuş. Ağaç demiş ki, ‘Senin bana yaptığına değil, sapın gövdemdendir ben ona üzüldüm.’ demiş. Bizi yönetenlere söylüyoruz; Bu ülke hepimizin ve biz ülkemize milletimize hizmet ediyoruz. Siz bunu unuttunuz bunu. Biz ona üzüldük.
“BİZ İŞÇİYİZ, PERSONELİZ, KÖLE DEĞİLİZ!”
Buradan meydanlardan bir sefer daha sesleniyoruz. Biz işçiyiz. Biz emekçiyiz. Biz köle değiliz. Biz çalışıyoruz, onlar oyalıyor. Biz üretiyoruz, onlar görmezden geliyor. Taleplerimiz duyulana kadar, haklarımız teslim edilene kadar, emek çabamızı sonuna kadar sürdüreceğiz. İşte bu yüzden artık sokaktayız, meydanlardayız, alanlardayız. Geçinemiyoruz. Zordayız.
“GERÇEKLERİ GÖRMEK İSTİYORSANIZ TÜİK’İN RAPORLARINA DEĞİL, EMEKÇİNİN BOŞ TENCERESİNE BAKIN”
Eylemse aksiyon, grevse grev. Meydanlarda mı yatacağız yatarız, aç mı kalacağız kalırız. Aslında çalışan biziz, zati aç kalan biziz. Personeliz biz emekçi. Hakkımızı alana kadar, direne direne kazanacağız. TÜİK’in açıkladığı enflasyon sayılarıyla halkın yaşadığı gerçekler ortasında dağlar fark var. TÜİK in dataları yaşadığımız geçim derdini yansıtmıyor. Mutfakta yangın var, ancak TÜİK hala ‘güzel havalardan’ bahsediyor. Biz işçiler pazarda, manavda, sokakta gerçek enflasyonu yaşıyoruz. Açıkladığınız datalar bu yangını ne söndürebilir, ne de gizleyebilir. Pazardan eli boş dönen işçi TÜİK’in datalarına değil, cebindeki üç kuruşa bakarak yaşamaya çalışıyor. Gerçekleri görmek istiyorsanız TÜİK’in raporlarına değil, emekçinin boş tenceresine bakın.
“SADAKA DEĞİL, HAKKIMIZI İSTİYORUZ”
Ülkemizde vergi yükü personelin, işçinin sırtına bindirilmiş. Maaşlarımız daha cebimize girmeden yüzde 27’si eriyor. Az kazanandan çok vergi alan bir sistemde adaletten kelam edilemez. Yanlış hesaplarınızın faturasını biz işçilere ödetemezsiniz. Çıkıp bir sokağa bakın, çarşıya, pazara bakın. Sadaka değil, hakkımızı istiyoruz. Kuru vaat değil, toplu kontrat hakkı istiyoruz. Adil bir fiyat, inançlı bir gelecek istiyoruz. Onurlu bir ömür talebimizden geri adım atmayacağız. Emeğimizi yok sayanlar çalışanın sesini duyana kadar susmayacağız. Sokaklardayız. Meydanlardayız. Alanlardayız.”
