Ozzy Osbourne yaşama veda etti: Güle güle ‘Karanlıklar Prensi’
Yetmişli yılların sonuydu, birinci Black Sabbath plağını (sokağımızın uzun saçlı hippi ağabeyi, beni de yoldan çıkararak rakçı yapan) Apaçi Ayhan’ın elinde gördüğümde tüylerim diken diken olmuştu. Metruk bir şatonun önünde, ağaçlar ortasından bize bakan korku filmlerinden fırlamış bir figürü gösteren plak, şimşek gürültüleri ve çan sesleriyle başlıyor, o güne kadar alışık olmadığımız derecede kaotik bir soundla tınlıyordu. O plak bir daha hiç çıkmamacasına hayatımız kazınmış, neslimin ilerleyen yıllarda metalci olmasında (evet, bir nesil o yıllarda külliyen metalciydi) sebep olmuştu. Solist Ozzy Osbourne birinci (halen de en büyük) süksesini bu topluluk ile yapmıştı. 1948 yılında Aston’da çelik personeli bir babanın altı çocuğundan biri olarak doğmuştu. Ömrü boyunca işleyeceği karanlık temalar, yaşamına çok önceden sızmıştı, okulu terk ettiğinde bulduğu birinci iş mezbahadaydı. Onun için sokak çetelerine ya da rock’n roll topluluklarına katılmaktan diğer seçenek yoktu. O ikincisini seçerken bir araklama olayı nedeniyle iki ay mahpus yatması işin tuzu biberi oldu.
Bahsi geçen birinci albümü çıkarmalarıyla birlikte, topluluğun müzik isimleri ve sahne şovları yıllarca kapanmayan bir tartışma kaosu yarattı. Eleştirmenlerin saldırgan hallerinin yanında medya şeytan sorununa takmıştı. Lakin bu muhabbeti avantaja çevirecek kadar zekilerdi. Pek çok beşere nazaran “güneş yerine gölgede yaşamayı” seçmişlerdi. Kıyamet tellalları imajına karşın, kelamlarına dikkatle bakıldığında çiçek çocukları ideolojisinin tesiri de vardı. Bir orta konserlerinde Ozzy rengârenk giyinerek, havaya barış işaretleri çizerek, seyircilere “Sizi seviyoruz” diye bağıracaktı lakin beyhude; ismi çıkmıştı dokuza, “civciv ezen adam” imajıyla.
ONUN ÇIĞLIĞI…
Yetmişli yıllarda hastanelik oldu, turneler gırtlağının canına okumuştu. Artan mutsuzluğuna fiziki dertler da eklenmişti. Topluluğun tüm istikrarları Ozzy üzerinde ağırlaşınca, babasının kanserden vefatının akabinde teselliyi alkol ve uyuşturucuda arayan müzikçi, kısa bir müddet için akıl hastanesinin kanatları altına sığındı. 79 yılında vergi meseleleri yüzünden Los Angeles’a taşındı, Black Sabbath’tan ayrıldı. Solo albümlerle yeni bir sükse yaptı, yanında sayısız isim ünlendi. 1994 yılında Grammy mükafatına uzandı. Milenyuma girdiğimizde ise yeni bir Ozzy, MTV’de televizyon tarihinin birinci ünlü aile temalı reality show’larından biri olan The Osbournes’u yaptı. Artık bir aile babası olarak tanınıyordu.
Ozzy, yaklaşık yarım asır sonra, tıpkı birinci albümün kapağını gördüğümdeki üzere bir defa daha tüylerimi ürpertti. Karanlıklar Prensi lakaplı efsanenin vefat haberini yerli rokerlerimiz Küçükçiftlik Parkı’nda bir konser esnasında öğrendi. Sahnedeki Gojira, “Flying Whales” modülünü yarıda keserek acı haberi verdi.
76 yaşında yaşama veda eden Ozzy son konserini iki hafta evvel, 5 Temmuz günü arkadaşlarının yanında oturarak vermişti; adeta cenaze merasimi üzere. Kimi hayranları bu hayat şekline karşın bu kadar yaşaması bile mucize dedi. Bir zamanın kapandığını söyleyenler olağan ki çoğunluktaydı.
Yorumlar türlü fakat inkâr edilmez gerçek Ozzy olmasaydı bugün yaşayan sayısız heavy metal efsanesi de olmazdı. Birilerinin dediği üzere gerçekçi Rus edebiyatı nasıl Gogol’un paltosundan çıktıysa metal müzik de Ozzy’nin çığlığından çıkmıştı.
