İsrail Gazze’nin tamamını işgal etme kararı aldı: Şimdi ne olacak?

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun, Gazze Şeridi’nin tamamını işgal etme maksadı artık resmiyet kazandı. Güvenlik Kabinesi’nin, Gazze kentinin işgaline onay vermesi, yalnızca kuzeydeki bir operasyon üzere görünse de, bu adımın orta ve güney kısımlara yayılacağına dair güçlü işaretler var.

Gazze’de yaşayan 2,3 milyon insan için ise bu karar, yeni bir felaketin kapıda olduğunun habercisi.

1 MİLYON İNSAN DAHA ‘SOYKIRIM’ TEHLİKESİ ALTINDA

Gazze kentinin maksat alınması, bölgedeki yaklaşık 1 milyon Filistinlinin yine zorla yerinden edilmesi manasına geliyor. Halihazırda ayakta kalan tek bir toplumsal altyapının dahi bulunmadığı orta kısımlara sıkıştırılacak bu beşerler için ne barınma ne de güvenlik garantisi mevcut. İsrail’in ‘tahliye emirleri’ adı altında yürüttüğü bu siyaset, milletlerarası hukuka nazaran açık bir nüfus mühendisliği ve toplu cezalandırma örneği olarak görülüyor.

Öte yandan, İsrail ordusunun üst seviye isimlerinin, özellikle Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir‘in, Gazze’nin tamamının işgaline temkinli yaklaştığı biliniyor. Lakin bunun nedeni, halihazırda bir soykırım boyutuna ulaşmış olan Filistinli kayıpların artacak olması değil, tersine İsrail askerî kayıplarının artacağı öngörüsü ve hala hayatta olduğu düşünülen İsrailli esirlerin Hamas tarafından topluca ortadan kaldırılma riski.

HEDEF: FİLİSTİNLİLERİN TOPYEKUN İMHASI

Netanyahu hükümetinin öncelikli gayesi askeri değil siyasi. İçeride sağcı tabanı tatmin etmek, muhalefeti bastırmak ve yargıdan gelen baskıları gölgelemek için Gazze’deki ‘mutlak zafer’ stratejisi sürdürülüyor. Bu durum da alandaki gerçeklerle siyasi populizmin çakıştığını gösteriyor.

Öte yandan, Gazze kenti işgal edildikten sonra sıranın orta kesitlerdeki mülteci kamplarına geleceği açıkça dillendiriliyor. Kamplar, hem Filistin direnişinin sosyolojik omurgasını oluşturuyor hem de sembolik bir mana taşıyor. İsrail, Hamas’ı çökertme savıyla yola çıkmış olsa da aslında tüm Filistin toplum yapısını ve hafızasını maksat alıyor.

Bu durum, savaşın topyekûn bir ‘kimlik ve halk imhasına’ dönüşmesi riskini doğuruyor. Çünkü bölgedeki mülteci kampları, yalnızca barınma alanları değil, birebir vakitte 1948 Nakbası‘nın mirasını taşıyan kolektif hafıza yerleri.

ULUSLARARASI REAKSİYONLAR ZAYIF

İsrail’in bu kadar ileri gitmesinin gerisinde ABD başta olmak üzere Batı’nın sessiz onayı yatıyor. Washington’dan gelen her ‘İnsani yardım ulaştırılsın’ çağrısı, alandaki gerçeklikle çelişiyor. Çünkü yardım ulaştırılmadan evvel beşerler hayatta kalmak zorunda. Aç bırakılan, susuz bırakılan, yersiz yurtsuz kalan Filistinlilere ‘güvenli bölge’ vaadi, savaşın PR ayağı olmaktan öteye gitmiyor. Öteki bir taraftan da toplumsal medyada sık sık İsrailli dinci-faşist kümelerin Filistinlilere ilişkin yardımlara saldırdıkları imajlar hafızalara kazınıyor.

BM ise uzun vakittir tekrarladığı ‘Gazze’de inançlı hiçbir yer yok’ ihtarıyla adeta işlevsizliğini itiraf ediyor. Memleketler arası hukuk sistemlerinin çöküşü, Filistin halkını yalnız bırakan global ikiyüzlülüğü gün yüzüne çıkarıyor.

İŞGALİN SİYASİ VE ASKERİ SONUÇLARI

• Hamas’ın büsbütün çökertilmesi mümkün olsa bile, yerini daha radikal ve denetimsiz kümelerin alması mümkün. Bu da İsrail için istikrarsızlığı derinleştirebilir.
• İsrail’in Gazze’yi tekrar işgal etmesi, Batı Şeria’daki tansiyonu da yükseltebilir, çok cepheli bir direnişe taban hazırlayabilir.
• Mısır hududuna yığılan beşerler üzerinden yeni bir mülteci krizi doğabilir, bu da ‘etnik paklığın yeni bir boyutu’ anlamına gelir.

PEKİ, ARTIK NE OLACAK?

• İsrail, Gazze kentini büsbütün denetim altına aldıktan sonra orta kısımdaki kamplara yönelecek.
• Filistinli siviller, altyapının ve yaşama alanlarının büsbütün çöktüğü merkezde yaşamaya mecbur bırakılacak.
• Savaşın insani boyutu artık geri döndürülemez bir noktaya ulaşacak ve İsrail’in savaş kabahatleri evrakı genişleyecek.
• Direniş kümeleri parçalanabilir lakin sivil halkın nefreti büyüyecek; bu da uzun vadede daha esaslı bir çatışma zemini oluşturacak.