Pazardaki yurttaş: ‘Kemal Sunal’ın filmi gibi tane tane zeytine bakıyoruz’
Avcılar Üniversite Pazarı’ndaki yurttaşlara, pazar fiyatlarının bütçelerine nazaran durumu soruldu.
Fiyatları değerli bulduğunu ve eskisi üzere alışveriş yapamadığını söyleyen emekli yurttaş, “Kemal Sunal’ın bir sineması vardı ya, tane tane zeytine ne hoş bakıyoruz diye, biz de peynire, zeytine o biçimde bakıyoruz” diyerek“İnsanın burasına geldi. Memlekete de gidemiyorsun, yerin yok yurdun yok, vaktinde gelmişim buraya. Şaştık kaldık. Millet birbirine kenetlenecek ki, ondan sonra bu tertibi birşeyler yapmaya çalışacağız.Yoksa, bu türlü gelmiş bu türlü gider”şeklinde konuştu. Bir yurttaş ise “Pahalısı da var, ucuzu da var, uygunu da var. Bütçemize nazaran alıyoruz” derken “Bir kilo alacağımıza, yarım kilo alıyoruz” diye ekledi.
KALİTE Mİ FİYAT MI?
İstediklerini değil, yalnızca mecburî muhtaçlıklarını aldığını belirten emekli bir yurttaş, evvelden tercihinin kaliteden yana olduğunu söylerken, artık uygun olanı aldığını söz etti. Seçerken hem kaliteye hem de fiyatına baktığını söyleyen bir yurttaş ise, “Seçebilmek kıymetli bütçeye göre” dedi. Bir öbür emekli yurttaş ise “Ben emekliyim, mecbur ucuzunu arıyorum” formunda konuştu.
Fiyatlar karşısında yaşadığı geçim düşüncesini aktaran bir yurttaş ise, Nitekim alım gücü yok.Baştakiler duymuyor mu bu halkı? Görmüyorlar mı sanki?” formunda isyan etti.
Yurttaşların çarşı pazarın son durumuyla ilgili değerlendirmeleri şöyle:
“ÇOCUĞUM VAR EVLENEMİYOR KORKUSUNDAN”
Gani Kaya: Fiyatlar kıymetli. Yalnızca yemeklik şeyler alabiliyoruz. Peynir alamıyoruz, zeytin alamıyoruz. Kemal Sunal’ın bir sineması vardı ya, tane tane zeytine ne hoş bakıyoruz diye, biz de peynire, zeytine o formda bakıyoruz.45 yıllık devlet memuruyum, evvelden 3 tane çocuğum rahat rahat okuttum. Hiç kimseye minnetimiz yoktu, düğünlere gidiyorduk, cümbüşlere, tatile gidiyorduk.Şimdi nereye gidiyoruz? Millet anca, ‘şükür, şükür’. Şükredilecek birşey varsa, hepberaber şükredelim. Meyve olmuş, 130-150 lira. Hangi meyveyi aldık da yiyebildik? (Bu fİyatlar) zorluyor, zorlamaz olur mu? Zorlamasa ben bunu konuşabilr miyim? İnsanın burasına geldi. Memlekete de gidemiyorsun, yerin yok yurdun yok, vaktinde gelmişim buraya. Allah’a şükür babamızdan kalma bir konutumuz var; o da olmasa… Çocuğum var evlenemiyor dehşetinden. En ucuz kira 20 (bin) lira. Nasıl geçinecek? Millet geçinemiyor, şaştık kaldık. Millet birbirine kenetlenecek ki, ondan sonra bu sistemi birşeyler yapmaya çalışacağız.Yoksa, bu türlü gelmiş bu türlü masraf.
“SON 5 YILDIR HAYAT ÇEKİLMEZ”
Bir yurttaş: Dilediğini kim alıyor? Ben emekliyim, aldığım maaş aşikâr. Fiyatlar aşikâr. Kimse birşey alamıyor. İşte ben, dolandım dolandım, aldığım bir zeytin, bir kalıp da peynir alacağım gideceğim. Pazardan bir şey alamadık.Asgari fiyatlı alabiliyor mu? Alamaz.Dengesiz bir fiyat artışı var. Enflasyon falan, bunlar palavra. Onlar neye nazaran enflasyon hesap ediyor onu da anlamıyorum.Son 4-5 yıldır çok makus. Ondan evvel, ben emekliyim alabiliyordum, dert yok. Lakin son 5 yıldır hayat çekilmez.
Bir yurttaş: Değerlisi da var, ucuzu da var, uygunu da var. Bütçemize nazaran alıyoruz. Bir kilo alacağımıza, yarım kilo alıyoruz.
“BEN EMEKLİYİM, MECBUR UCUZUNU ARIYORUM”
Osman Yumrukaya: Kimileri karı koca çalışıyor, o istediğini alıyor, lakin ben emekliyim, mecbur ucuzunu arıyorum. Evvelce bu türlü değildi.Sayın Cumhurbaşkanım, durmadan maaşa artırım yapıyor, lakin tezgahlar uçuruyor parayı.Bir kusuru varsa, o işte. Şuna bak, 50 lira domates; 20 liraya da domates var. Mecbur 20 liralıktan yiyeceksin natürel.
Hasan Karanfil: İstediklerimizi almamız mümkün değil bu kaidelerde, zorunlu gereksinimleri alabiliyoruz. Kaliteli domates yiyeyim deseniz 100 lira, normali 45-50 lira. (Tercihim) evvelden kaliteydi, fakat artık uyguna döndük maalesef.
Bir yurttaş: Bütçeye nazaran var, seçebilmek kıymetli bütçeye nazaran. Hem kaliteye, hem cebime, her ikisini kıymetlendirerek gidiyorum.
Emin Alçın: Herkes için hayat değerli. Ekonomik bir kriz var, bu bir gerçek. Herkes de bunu biliyor.
“BAŞA ÇIKAMIYORUM, NİTEKİM ÇIKAMIYORUM”
Sakine Yıldırım: Sık sık gelmiyorum pazara. Hakikaten alım gücü yok. Biz 2 bireyiz, ben başa çıkamıyorum, nitekim çıkamıyorum.Aldığım, domates, patates, soğan, diğer birşey yok, meyve yok. Baştakiler duymuyor mu bu halkı? Görmüyorlar mı sanki? 22 bin liraya geçinemiyorum, çocuğum yok, birşeyim yok.Böyle bakıyoruz, geçiyoruz. Ben meyve alamıyorum, anla yani. Maaşlar olduğu üzere duruyor fakat marketlerde herşey günlük değişiyor.Ben bu insanlara şaşırıyorum. Nasıl alıyorlar, hayretler içindeyim.
